Dün senin sokağından geçtim,
Durup, evine baktım uzaktan.
Bir sigara yaktım, elerim titredi...
Dumanı seni çizdi havaya,
Yada bana öyle geldi...
Yeni birileri taşınmıştı,
Öksüz yanıyordu ışıkları
Balkondan biri seslendi,
Dinledim, aynı senin sesindi,
İçim ürperdi...
Bahçende ıhlamurlar çiçek açmış
Kokusunu uzun uzun içime çektim.
Sensizlik sardı dört bir yanımı.
Hatıralar sıktı boğazımı. derin bir ah içinde,
Gittiğin güne lanet ettim...
Dün senin sokağında tam evinin karşısında,
Bir kafeye oturdum.
Uzaktan izledim öksüz yanan ışıkları,
Neden gittiğini irdeledim.
Bir türlü rahat bırakmadı neden sorusu,
Buruktu, hem kahve hem ıhlamur kokusu.
Garsona hatıraları bahşiş verdim.
Sokağını arkamda bırakırken,
Bende senden vazgeçtim...